Kościół filialny pw. Św. Józefa w Boleścinie. Nazwa miejscowości pochodzi od założyciela tej wsi - Bolety. Boleścin oznacza zatem wieś Bolety, co może być także zdrobnieniem od imienia Bolesław i pojawia się po raz pierwszy w r. 1193.
Boleścin także uiszczał dziesięcinę klasztorowi Kanoników Regularnych na Piasku, co potwierdzają papież Celestyn III i w 1223r. biskup wrocławski Wawrzyniec.
Boleścin, ze względu na swoje położenie na starożytnej drodze z północy na południe, z Legnicy do Krakowa i bliskości ze Świdnicą rozwijał się prężnie. Kres temu położyła wojna trzydziestoletnia (1618-1648), która doprowadziła do totalnego zniszczenia wsi. Ponieważ wojnę przeżyło niewielu mieszkańców wsi, do odbudowy Boleściwa zabrano się dopiero wiele lat po wojnie i to za sprawą rodziny Schulzów. Heinrich von Schulz, burmistrz Świdnicy, jako właściciel Boleścina, odbudował wieś, a żona jego syna Johanna Heinricha von Scholtz, szlachcica i konsula Świdnickiego , ufundowała dla nielicznych katolików nawy kościół, wzniesiony w r. 1675 i poświęcony św. Józefowi, który pod koniec XIX w. podupadł w całkowitą ruinę. Po jego rozebraniu wybudowano, nowy kościół murowany.
Obecna budowla wzniesiona została w 1909 roku (data czytelna na chorągiewce) w miejscu ewangelickiego, drewnianego kościoła. Wcześniejsza świątynia wzniesiona w konstrukcji drewnianej, odnotowana w inwentarzu Lutscha, ufundowana została w 1536 roku przez braci Wiganda i Hansa von Sachenkirch dla gminy ewangelickiej. W 1785 roku budowla ta określona została jako ,,Kapelle”. Do roku 1945 kościół w Boleścinie należał do Gogołowa, jako kościół filialny, a ten z kolei, jako Mater adiuncatae, obsługiwany był przez proboszcza w Wirach. Wnętrze kościoła odmalowano w r. 1990.
 

Obecna budowla o formach neoromańskich jest założona na planie prostokąta z salowym wnętrzem i pięciobocznie zamkniętym prezbiterium. Od południa przylega kaplica na planie kwadratu, od północnego wschodu - zakrystia na planie litery „L”. Nawa kryta jest dachem czterospadowym z drewnianą sygnaturką, prezbiterium dachem dwuspadowym. Mur otaczający cmentarz przykościelny pochodzi z okresu przebudowy obecnej świątyni. Na jego licu umieszczono pochodzące z poprzedniego kościoła płyty epitafijne.